Tjoeke Tjoeke naar Yogya

Vroeg in de morgen pakten we de trein en reden we in de ‘Executive’ treinklasse door een schitterend landschap van rijstterrassen, heuvels en rivieren van Bandung naar Yogyakarta. Yogyakarta werd in 1755 gesticht door de Javaanse prins Mangkubumi en heeft door de eeuwen heen een belangrijke rol gespeeld in het verzet tegen de koloniale onderdrukker. Nu is de stad vooral bekend als centrum van de Javaanse cultuur. Handwerkslieden zijn actief bezig bij het maken van batik, wajangpoppen, het bewerken van zilver of leer, en het pottenbakken. 

Na dit stukje educatie over Yogyakarta verder met ons reisverslag. Einde van de middag bereikten we ons hotel. Een prachtig hotel met een even mooi zwembad waar we de eerste paar uur even vertoefd hebben om bij te trekken van de lange reis. Daarna in een klein restaurantje gaan eten en weer nieuwe dingen geproefd waaronder knapperig gebakken tahoe in knoflook en pepers. Heerlijk, alleen hebben we heel de nacht er nog van na kunnen genieten. De afgelopen twee dagen lijken we wat meer last te hebben van het tijdverschil. We worden steeds rond 1 a 2 uur wakker en moeten dan eerst een uur lachen, gieren, brullen voordat de slaap ons weer overvalt. Zoals het hotel het al liet aanzien, zo was ook het ontbijtbuffet. Wat een keuze. Ik blijf toch maar bij mijn bubur ajam, terwijl iedereen zich vergaapt aan de zoete troep. Veel te lekker die bubur met je eigen toevoegingen.

Vervolgens werden we om 8.30 uur opgehaald door becaks. 18 becaks achter elkaar, het was een hele optocht door de stad. Eerst naar Vredenburg waar in 1949 de onderhandelingen plaats vonden met betrekking tot de onafhankelijkheid. Daarna even een bank overvallen. 3.750.000 rp zijn 75 briefjes van 50.000, maar slechts zo’n 220 euro. Het geeft je even een gevoel een miljardair te zijn.

Als koningin dus vervoert naar het sultanpaleis wat als verblijf dient sinds 1755. De temperatuur hier is wel wat hoger dan in Bandung en dat was wel te merken gedurende de rondleiding. Mijn benen werden steeds zwaarder en de behoefte om onder een airco te staan steeds groter. Daarna naar een wajangpoppenmaker.  De schaduwpoppen worden gemaakt van waterbuffelleer en hebben een heel wat andere betekenis dan de donkere kant die ik er altijd van zag. Er zit een hele filosofie achter die volledig met de natuur samenhangt.

Daarna door naar het Waterpaleis. Het Waterpaleis zijn zwembaden die vroeger dienden voor de sultan en al zijn vrouwen en kinderen. Ondertussen werd het al lunchtijd en hebben we uitgebreid gegeten. Een enorme rijsttafel, voor de kinderen een paradijs om alles te zien, ruiken en proeven vanuit een groot buffet. Voorlopig dus geen honger.

Deze excursie dag hebben we afgesloten met een bezoek aan een batikfabriek. Het was mooi om het uitgebreide proces van het ambachtelijke batik te zien. Uiteindelijk werden we weer met de becak naar het hotel gebracht en liggen we nu wat uit te puffen. Het contact met de groep wordt ook leuker.

Morgen naar de Borobodur en Prambadan. Kinderen kijken hun ogen uit en ik geniet volop mee, want ervaar en zie nog veel dingen die ik eerder nog niet had ondernomen. Het voordeel  van de reis die ik in 2012 maakte, was dat alles tot in de puntjes verzorgd werd. Met deze reis moet je sommige zaken toch meer zelf uitzoeken en met het eten brengt je dat ook op verrassend leuke plekjes met iets minder Europees aangepaste smaken. En dat is voor mijn smaakpapillen een paradijs!