Terugblik op Marokko 2018

Laatste reisdagen zijn altijd vermoeiend en eigenlijk is er één ding wat je gewoon het liefste wenst. Weer thuis zijn!

Donderdag dus vanuit Essaouira naar Marrakesh. De temperatuur steeg met de minuut omdat we het binnenland inreden. Aangekomen in Marrakesh was het gewoon weer heet. Daarna komt de keuze...terug de souks in, die je eigenijk ondertussen wel gezien hebt en souvenirs zijn toch al ingeslagen of gewoon wat rondslenteren.

Mijn voet gaat ondertussen hevig protesteren en iedereen heeft het wel gehad. We slenteren dus wat naar het moderne winkelcentrum waar de meiden de H&M en Zara induiken. Bijzonder dat hier de prijzen Europees zijn en je bijna niet kan voorstellen dat de gemiddelde Marokkaan hier het geld voor heeft. Liv koopt nog een leuk broekpak en we zoeken de koelte en wat dorstlessends op bij de Carrefour. Daarna willen de kinderen zwemmen en aftellen naar de dag van morgen.

's Avonds met de drie gezinnen nog gezamenlijk het afsluitend diner. Deze groep van 10 heeft toch de hele vakantie met elkaar opgetrokken en daarmee willen we ook afsluiten. In een prachtige binnentuin tussen het drukke verkeer en hoge gebouwen halen we de mooiste, gekste en indrukwekkendste herinneringen op aan deze vakantie. Buiten kijf staat dat de dag in de Sahara waarin we eerst een jeepsafari hadden en later op de dag de kamelentocht, met het slapen onder de sterrenhemel, de meeste indruk op ons heeft gemaakt. 

Het wordt vervolgens een korte nacht omdat we om 6 uur moeten ontbijten en om half 7 vertrekken naar Casablanca. Hassan neemt onverwachts vlak voor vertrek afscheid. Gelukkig hadden we de envelop voor de fooi al volgeschreven met persoonlijke bedankjes voor zijn gastvrijheid en begeleiding, zodat het niet helemaal een kater is. Zijn blij-ei gezicht staat wat bedroefd als we hem uitzwaaien. Ook in de bus is een zacht 'aaaaaaaah' hoorbaar als de deur dichtgaat en de motor wordt gestart.

De rit naar Casablanca gaat eigenlijk redelijk snel aan ons voorbij. Het is stil in de bus. Een verlangen naar huis en ieder voor zich gedachten afdwalend naar de afgelopen drie weken. De zon komt rustig op. Voor het eerst kan ik hem mooi zonder bewolking vastleggen. Al is het vanuit een raampje van de bus op de laatste reisdag.

Op het vliegveld nog de laatste dirhams uitgegeven aan wat eten en drinken en met enige vertraging kunnen we rond 6 uur 's avonds op Schiphol Peter, pap en mam in de armen vallen. We nemen afscheid van Kjeld die direct doorreist naar Lowlands. Een abrupte afronding van de vakantie voor ons drieën. Thuis heeft Ard gekookt, worden de souvenirs verdeeld en komen de verhalen op gang.
   
Het waren bijzondere weken. Ik vind het nog lastig om te zeggen of Marokko mijn verwachtingen heeft waargemaakt. Misschien had ik meer een soort van sprookjes van duizend en één nacht verwacht, mysterieus en kleurrijk, maar werd het vooral een enorme cultuur overweldigende ervaring. Ik ben meer gaan begrijpen van dit land wat uit de handen van het Ottomaanse rijk is gebleven en een prachtige mengelmoes is van de geschiedenis en gebruiken van Berbers, Arabieren, overheersing door Fransen, Jodendom en Islam. Eveneens is het een land wat zoveel verschillende landschappen kent.

Kortom het was een waanzinnige stap terug in de geschiedenis. Geschiedenis die ontwikkelingen uit deze tijd verklaren. Ik zal deze reisblog nog eens goed moeten doorlezen om weer een goed beeld te krijgen wat we allemaal de afgelopen drie weken gezien en ervaren hebben.

Prachtige intensieve weken waren het samen met Kjeld en Liv. We hebben omringd door geschiedenis onze eigen geschiedenis geschreven. Opnieuw ben ik intens dankbaar.
"The best thing about memories is making them!"

Hou van jullie,
x Mam