Desert Rose.....of 'windhoos'

Vandaag van Midelt een lange tocht gemaakt naar Merzouga. Merzouga ligt in de Sahara en daarvoor moeten we dwars door het Atlasgebergte heen.

Via de Siz vallei, waar de bergen slechts alleen rood gesteente zijn en de vallei zelf vol staat van dadelpalmen rijden we richten de Sahara. Een prachtig contrast van kleuren. In deze omgeving heeft ooit het Franse legioen haar plek ingenomen.
Verder is de tocht niet heel bijzonder, behalve dat je het landschap van steen over ziet gaan in zand en het gehobbel inwerkt op mijn ogen en ik een paar keer weg zak, tezamen met velen van de groep.

 
Aangekomen bij het guesthouse, wat vroeger een air postale was in deze enorme zandvlakte, heeft de binnentuin een klein zwembad.  Met 40 graden een heerlijke verkoeling. Echter de verkoeling gaat verder en er vallen zelfs regendruppels. Een bijzondere gewaarwording in de Sahara.

Vervolgens gaat het ook nog stormen en worden we letterlijk gezandstraald door het woestijnzand. Enkele kamelen liggen klaar voor de tocht van vanavond, dus dat is ook het fotomoment voor ons. Morgen gaan wij en de weersvoorspellingen zijn helaas op dit moment hetzelfde. Dat zou betekenen dat we helaas geen zonsondergang zullen zien. Maar alles kan nog veranderen en we wachten rustig af.

 
De zandheuvels geven trouwens wel erg mooie foto's. Op een moment dat niemand zich (nog) door de heuvels heeft durven worstelen, het zand ons hard om de oren waait en de zandduinen dus kleine golfjes laten zien van de wind die erop staat, schiet ik meerdere plaatjes van een gietijzeren zitje tegen de verlaten achtergrond. Alsof het zitje er met inkt ingetekend is, spreekt de foto ook uit hoe je je hier kan voelen. Eenzaam en verlaten..... Dieren leven hier amper, dus het is een ongekende stilte. Ieder geluid wordt in het niks opgezogen....

Morgenochtend eerst een tocht met jeeps door de woestijn. Lijkt me net zo bijzonder. De wifi is zeer slecht, dus ben erg benieuwd wanneer dit reisverslag geupload kan worden...