Einde in zicht

Sommige topsporters stoppen op hun hoogtepunt. Bij popsterren hoor je het ook nog wel eens. En zo voel ik het op dit moment voor deze reis nu ook. We moeten stoppen op het hoogtepunt, vlak voordat verveling, sleur of andere ongemakken gaan ontstaan.

Na ruim 2,5 week intensieve mentale en fysieke belasting op een onvergetelijke wijze met fantastische belevenissen, is eigenlijk zo'n toeristisch eiland na 2 dagen wel weer genoeg. Voor mij dan! Het is goed geweest. De afgelopen dagen hebben we Koh Samui van Bounty tot Snickers gezien, is mijn mokka teint espresso geworden en hebben de kinderen en ik heerlijke massages gehad. Ja, ook Kjeld heeft zich er aan overgegeven en ontwaakte daarna uit een soort narcoseroes. Een vakantieliefde is ontstaan en ook dat is leuk om vervolgens weg te mijmeren over mijn eigen jeugd als je op je strandbedje ligt.

Maar nee, ik heb geen spannende verhalen meer. Geen cultuur kunnen opsnuiven en worden de foto's dus vakantiekiekjes. 

Tijd dus om naar huis te gaan en onze ervaringen te delen met de mensen die ons zo dierbaar zijn. Morgen nog een dag alles rustig inpakken en hier wat aan het zwembad nog vertoeven en dan morgenavond op huis aan. Eerst een vlucht naar Bangkok en vervolgens Abu Dhabi en door naar Amsterdam.

Volgend en laatste bericht komt vanuit (t)huis.