Florence...wat een stad

Verstandige beslissing van ons om vanochtend al vroeg te ontbijten en ons vertrek naar Florence niet al te lang uit te stellen. Om 9 uur was het al ruim 25 graden. In Nederland hadden we al uitgezocht waar we goed aan de rand van de stad konden parkeren, om van daaruit met de tram naar het centrum te kunnen. Ideale verbinding en geen gedoe met parkeren in de binnenstad, want voor je het weet zit je in de verboden zone en heb je een prent te pakken.

We waren de eerste winkelstraat nog niet in of Benetton lonkte ons al tegemoet. Gevolg... veel leuke aanwinsten en een hele dag met die onhandige papieren tasjes sjouwen. 

Vervolgens naar de Duomo. De bekende koepel die je op ieder foto van Florence ziet staan. Maar het was niet de koepel die onze adem benam, maar de gevelafwerking. Wat prachtig!

Het leuke aan vandaag vond ik vooral de enorme algemene kennis van Kjeld. Of hij het nu van internet had gehaald of vanuit zijn studie had meegekregen, ik werd er een stuk wijzer van. De rollen zijn omgedraaid. Niet moeders vertelt, maar zoonlief ronduit. Het maakt me trots! De wandeltocht voerde ons verder naar het Palazzo Vecchio en Ponte Vecchio. Prachtige beelden weer van grootheden maar ook de mythologie. De overdekte passage die in opdracht van de rijke familie di Medici tussen de 2 palazzo's is gebouwd is indrukwekkend. En het voert je eeuwen terug in de tijd als je de kleine winkeltjes op de Ponte Vecchio passeert.

Bij het Palozzi Pitti vinden we even wat schaduw en zitten we tussen de wolven die het paleis als het ware beschermen. Passende kunst die wel intrigeert. We drogen uit en gaan op zoek naar een winkeltje. Daarna overvalt de trek en vinden we in een klein restaurantje heerlijke pannini's en pizza.

Rond een uur of 1 gaan we onze voeten wel voelen en besluiten weer richting de oude binnenstad te lopen. Ondertussen is de temperatuur alweer opgelopen naar ruim 36 graden. Onze dorst valt amper te lessen. Helaas is het Fortezza da Basso gesloten. Er hangt een Italiaanse vlag halfstok. Het zal niks te maken hebben met de sterfdag van Elvis Presley of Aretha Franklin vermoed ik.  Rond half 4 zijn we terug bij de auto. Airco... wat een uitvinding zeg. Je zou het bijna ook Leonardo toeschrijven. 

Onderweg slaan we weer de nodige liters water in en verdwijnen Liv en ik nog even naar het zwembad, totdat we worden weggejaagd omdat we op de bedjes liggen van de verkeerde kamer. Uhhh, heel het zwembad ligt vol, is er uberhaupt iemand die zich hieraan houdt? Maar we druipen maar af. Hoop dat ze veel muggen mogen ontmoeten. Kjeld en Liv zitten trouwens onder de bulten. Het zijn geen muggenbeten meer, het zijn bulten die te vergelijken zijn met een 3e elleboog, bil of tepel. Hoop dat het gekochte smeerseltje uit Florence wat verlichting brengt.

Vanavond eten we bij de agriturismo zelf. Uit verhalen hoor je altijd dat het beste eten bij de lokalen moet zijn. We hebben hoge verwachtingen dus! Morgen staan Pisa en Lucca op het programma.