Van four wheel drive naar four leg walk

Opgestaan met een blauwe lucht. Zou het wellicht vandaag toch helder blijven en we een mooie zonsondergang gaan zien?

Eerst met z'n alleen jeeps gehuurd om de Sahara in te gaan. Een prachtige en avontuurlijke tocht. Eerst naar een deel gegaan waar bij veel regenval een meer kan zijn. Foto's van Marokko met een meer in de Sahara... komen hier vandaan. Hier heeft vroeger ook veel water gestaan en daardoor zijn er in alle gesteenten nog fossielen te zien. Het was ons al opgevallen dat alle sanitairbladen van de hotels al zo vol zaten met tekeningen, maar dat blijkt dus echt te zijn. Het ligt hier voor het oprapen.

De tocht leidt ons verder naar een oud Frans kamp met een koolmijn. Hier haalden de Fransen onder andere de kohl vandaan voor de cosmeticaindustrie. Het is afgestorven en je probeert je een beeld te vormen van de hitte waarin men moest werken. Eén van onze reisgenoten wordt ook hier overmand door de hitte en wordt niet goed. Daarna naar de Berbers (nomaden) die ons vriendelijk thee aanbieden in de gebruikelijke zwarte tenten die je in de woestijn ziet. Kinderen hobbelen overal doorheen op hun blote voetjes.

Een dromedariskaravaan komt voorbij. Het zijn waarschijnlijk de kamelen die 's avonds hard aan het werk moeten, maar nu mogen grazen.

Ook leeft hier in dit gedeelte van de Sahara een gemeenschap uit Mali, de Dar Gnadua Bij hen worden we ontvangen voor een muziekoptreden. Het gaat er vrolijk, luidruchtig en dansend aan toe. De entourage van witte jurken en hoofdbanden, donkere huid en een blauwe omgeving laten mij verdrinken in het fotograferen.

Onderweg naar huis rijden we langs een bijzondere plek. Hier worden mensen met reumatische klachten ingegraven voor 5 minuten in zand van 50 graden om vervolgens eruit getrokken te worden, ingewikkeld in dekens en vervolgens begeleid naar de schaduw. Al die koppetjes die op een heuvel uit het zand steken. Het is een gek iets, maar het heeft ook wel iets lugubers.

Na de lunch even bijgetrokken aan het zwembad. Het blijft blauw en om half 7 moeten we klaar staan voor de kamelentocht. Velen voorzien van de shawls die we hebben gekocht in Fès, zijn we benieuwd wat ons te wachten staat. Een sprookje openbaart zich vervolgens. De 150 meter hoge rode zandduinen tegen een achtergrond van de blauwe lucht. Adembenemend. De dromedarissen zitten niet comfortabel en al snel voel in mijn bekken aan alle kanten wrikken. Maar ach. Het is het waard. We zijn duidelijk op weg naar het hoogste punt om de zonsondergang te zien. Wat wolken zorgen dat we niet een geheel vlekkeloze ondergang zien, maar het is alles beter dan de dag ervoor. 

Daarna trekken we nog ruim een uur door naar het kamp. Het is dan al donker en we worden hartelijk ontvangen met heerlijk eten. Vervolgens maken de Berbers muziek met ons op hun trommels en met hun gezang. We staan te dansen op de manier waarop we vanmiddag de mensen uit Mali hebben zien dansen. Rond 11 uur zakken we in en beslissen we onder de sterrenhemel te gaan slapen. Van slapen zal er weinig van komen. Kussens lijken gevuld met hard woestijnzand en enorme kevers lopen over mijn lakens. Maar de sterren zijn prachtig.

Om 5 uur werden we gewekt om vervolgens de tocht in te zetten naar zonsopgang. In het donker op zo'n dromedaris terwijl je hele lijf al pijn doet en je niet ziet waar het beest loopt. Best eng, maar ook hier maakt de zonsopgang alles weer goed en komen we moe maar voldaan bij het hotel aan voor het ontbijt.