Emotie door schoonheid en vriendelijkheid

29 juli 2019 - Pemuteran, Indonesië

In 2012 lieten we het bezoek aan de kruidentuin van Kalibaru aan ons voorbij gaat. Het stond me wel erg bij dat iedereen zo enthousiast van de excursie terug kwam. Bij deze reis zat het bezoek in het pakket, dus ik was blij dat ik het alsnog kon ervaren. Ontvangen door een oudere dame die perfect Nederlands sprak, maar mij ook veel aan de familie deed denken, liepen we door hun plantage en leerden we alles over gebruik van verse kruiden in de Indonesische keuken, maar ook voor traditionele medicijnen. Destijds kregen we ook te horen dat de geconfijte schil van de nootmuskaat slaapverwekkend is en die heb ik toen ook voor de terugvlucht naar Nederland ingenomen. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd toen ze dit verhaal deden. Volgens mij hebben ze na afloop goede zaken gedaan met dit snoepgoed.

P1010602 P1010631 P1010632P1010648P1010670P1010705P1010713

Tijdens de wandeling door de plantage, die trouwens adembenemend mooi was, kregen we verse kokos met bruine palmsuiker, kokosmelk en cacaoboon met palmsuiker te proeven. Heerlijk. Na deze uitleg kregen we een korte kookles en een lunch aangeboden. In gesprek met de oudere dame ving ze mijn afkomst op en vond ze het geweldig om met mij op de foto te gaan. Ze vroeg ook direct of Liv mijn dochter was en stond alleen wel wat vreemd te kijken toen Kjeld als blonde jongen ook werd voorgesteld. Ook konden we diverse kruiden uit hun tuin kopen en andere kleine producten van de grondstoffen van de plantage waarmee ze veel kinderen en kansarme gezinnen ondersteunen in onderwijs. Een goed doel dus en daar geef ik eerlijk gezegd liever geld aan uit dan aan andere shops. De souvenirtas groeit dus gestaag. Als afsluiting werden onze haren nog mooi versierd en kreeg Liv als jongste groepslid een boeket aangeboden gemaakt van palmbladen. Liv en ik konden niet weggaan om de oudere dame een knuffel te geven. Met enigszins natte ogen vertrokken we naar de bus.

P1010750 P1010761 P1010781 P1010769 P1010784

Met de bus reden we vervolgens naar de havenplaats Banyuwangi, waar ferry’s de oversteek maken naar Bali. Op zich moet je niet kijken naar de status van onderhoud van de boot, want je zou dan eigenlijk de oversteek niet durven en willen maken. Op Bali uiteraard onder de welkomstpoort door en direct het Nationaal Park van West-Bali in want daar lag het kleine maar gezellige kustplaatsje Pemuteran.

P1010795 P1010801 P1010806 P1010816

Een oase van rust, en ons hotel is ook weer een stichting die jongeren opleidt en gezinnen uit de omgeving ondersteund. De jongeren hier leren alles over toerisme, gidsen, horeca, hospitality, tuinonderhoud, ondernemerschap, spa en beauty, yoga etc. Onze kamer is bijzonder mooi. Door een poortje bereiken we ons terras en als we de Balinese zware deuren van ons huisje openmaken overvalt ons de kamer waar onze bedden bezaaid liggen met geurende bloemen en onze namen van bloemblaadjes. Uiteraard weer kunstwerken van de handdoeken gemaakt en we voelen ons voor de zoveelste keer deze vakantie weer eens rijk.

P1010819  P1010831

Ander mooi moment vandaag is dat mijn creditcard vanuit Bandung is gearriveerd. Ze waren mijn card vergeten terug te geven met afrekenen en ik had er eerlijk gezegd ook niet op gelet. Dus in Yogyakarta was ik er pas achter gekomen. Een luxeprobleem om je creditcard kwijt te zijn, maar in noodgevallen is hij toch altijd wel erg handig.

Ook is het heel de avond hier Happy Hour, wat betekent 3 cocktails halen en 2 betalen. Dat laten we niet op ons zitten. Een band speelt aan het zwembad. En voor we het weten staan we met een volledig internationaal gezelschap te dansen, muziek te maken met de band en te zingen. Het is werkelijk waar een prachtige afsluiting van een waanzinnig mooie dag, die Liv beschrijft als de leukste dag tot nu toe van de vakantie.

Vanochtend in alle stilte trek ik een paar baantjes in het zwembad. Heerlijk fris kom ik aan het ontbijt wat weer een sprookje is. Onze borden zijn wederom beschreven met onze namen. Wat een liefde ervaar je hier toch van de mensen. Na het ontbijt hebben we de 10 minuten ‘free massage’. Na 10 minuten zijn we zo in trance dat we aangeven dat we de hele sessie van een uur willen. Die trance is echter zo weg als we merken dat de Balinese massage iedere knoop in je spieren vindt en deze even hardhandig behandeld. Lekker, maar Kjeld loopt de hele dag met de rode striemen langs zijn ruggemgraat en we ervaren toch wel wat beurzige gevoelens. Daarna doen we wat we onszelf beloofd hadden. Een relaxdagje. De dag vullen we aan het zwembad met wat verse vruchtensappen en ijskoffie.

Morgen vertrekken we naar Ubud. Rocky heeft echter geregeld dat we op de tocht naar Ubud ook nog watervallen en een tempel gaan bezoeken. Er ligt dus weer veel moois in het verschiet.

4 Reacties

  1. Peter:
    29 juli 2019
    pff... wat een plaatje daar. Is wel iets anders dan Nederland ;-)
  2. Jurgen:
    29 juli 2019
    prachtiggggg . best wel herkenbaar. Nog niet zo lang geleden
  3. Anna Stoffers Strijkers:
    29 juli 2019
    Hartstikke mooi,
  4. Mai-Cha:
    1 augustus 2019
    Zei iemand "All day happy hour???!" 😁